Henk Vinkes
Groningen… de oudste vermelding van deze stad/provincie dateert uit 1040, en dat is een verdomde lange tijd geleden. Vroeger bleek het zelfs lange tijd Friestalig geweest te zijn, maar dat maakt voor de lengte van een reis daarheen eigenlijk weinig uit. Het is altijd daar boven in het Noordelijke Nederland blijven liggen en het is nooit dichterbij bij onze Hometown Apeldoorn gekomen, die afstand blijft er voor altijd. Ooit zal er eens een Universiteit opgericht zijn waardoor slimme jongens (en natuurlijk meisjes) die kant op gingen om hun studie te volgen. Uiteraard zaten daar ook sterke schakers bij met als gevolg dat redelijk veel sterke teams meedoen in de hogere regionen van de landelijke schaakcompetitie. En ja, dan moet je wel eens naar Groningen… Alleen dit jaar zijn wij de uitverkorenen die daar twee keer, ja twee keer naar toe mogen. Ach, het is altijd dichterbij dan Voerendaal, of meer van dat zuidelijke, bijna Belgische enclave.
Maar voor het gevoel van sommige spelers zitten we dan al bijna tegen de Poolgrens aan met de daarbij behorende koude rillingen. En die rillingen lijken een invloed te hebben op het richtingsgevoel. Zo erg zelfs dat we daardoor een niet ingelaste toeristische stadstour van het altijd gezellige Groningen zijn gaan doen. Niet mijn idee want de wedstrijd zou toch echt om 13.00 uur moeten beginnen. De paniek slaat nog net niet doe omdat er via de moderne sociale App-media contact is over de op dat moment huidige locatie. Die is elke keer weer verrassend als daar de algemeen bekende Grunningse ijkpunten de revue passeren: het Peerd van Loeks, de Martini-toren, het Marktplein waar ooit eens Serious Request plaatsvond en ga zo maar door. Maar het iconische Denksportcentrum Jannes van de Wal is in de verste verte niet te bekennen.
Teamcaptain Henk moet zich dan maar in alle bochten zien te wringen om bij de wedstrijdleider te proberen enig uitstel te bewerkstelligen voor het begin van de wedstrijd. Via zijn vanzelfsprekende en uiteraard grote charme lukt hem dat met de hulp van Edwin Baart (teamleider van BSG) en de nodige steekpenningen om het aanvangstijdstip tien minuten te verschuiven. Een in de ogen van diverse spelers die later arriveren wonderbaarlijke actie; ach, zo heeft iedereen zijn gave. Maar dan is helft van het team nog niet aanwezig, maar langzaam maar zeker komen ze in de buurt. De tien minuten zijn snel verlopen en de strijd tegen SISSA 2 gaat beginnen, met of zonder volledig team. Dan duurt het nog bijna tien minuten voordat we compleet zijn, een avontuurlijke rondrit rijker.
Op de woensdag voor de wedstrijd komt Nikolai met het “vrolijke” bericht dat Marcel ziek is. Oh jippie, daar zat ik nou net op te wachten, mede omdat Erik Smit deze keer ook niet mee kan spelen. Bij navraag verzekert Marcel mij dat hij wel degelijk mee zal spelen, en de griep hem er niet onder de donsdekens zal krijgen. Mark Brussen springt als Super-sub in de open plek van Erik. Omdat SISSA er niet helemaal zeker van is plaatsen ze hun sterkere spelers in het midden van de opstelling, hopend dat het goed uitpakt, wij doen de “normale” volgorde. Let’s play!
Marcel is toch nog niet goed opgeknapt van de griep en zit snotterend en misschien ook niet al te blij achter het bord de stukken te verschuiven tegen Frits Rietman. Er komt een Scandinavische opening op het bord waarin Marcel een miniem voordeel heeft. Maar dat is snel geneutraliseerd en er blijft een stelling die net zo kalm is als het rondvaren in de Noorse Fjörden. Mede omdat hij niet echt fit is besluiten de heren vlot tot remise.
Daarna moeten we bijna anderhalf uur wachten voordat Martin zijn partij tot een goed einde weet te brengen. Omdat zoals eerder aangegeven heeft SISSA de opstelling door elkaar gehaald en spelen de iets mindere broeders op bord een en twee. Maar ook die hordes moeten natuurlijk wel genomen worden, en dat gaat soms moeilijker dan verwacht. Maar dat is niet bij Martin tegen Ernst Jan Pastoor het geval. Tot ongeveer de 16e zet is er weinig duidelijkheid in de stelling, behalve dat er een kleine bres in de zwarte stelling is geslagen op f7. En daar gaat Martin dan ook gelijk op af, en weet Pastoor even niet meer wat de beste verdediging zetten zijn. Als Martin alle stukken weet te mobiliseren die nodig zijn voor het slotakkoord is de winst snel binnen. Maar de vreugde is van korte duur.
Nikolai is nog bezig om alle toeristische attracties een plaats te geven, terwijl Arjan Dijkstra al vanaf de eerste zet met de partij bezig is. In de voor ons overbekende Nikolai-stijl vliegen de stukken aan alle kanten over het bord om uiteindelijk de witte koning om te leggen, tenminste dat is het plan. Maar de witte stukken werken beter samen en dwingen Nikolai de terugtocht te aanvaarden. En daar komt het witte stukkenarsenaal in beweging. Loper, paard en de dame worden in stelling gebracht. Nikolai wordt gedwongen een loper te geven voor twee pionnen maar krijgt er qua stelling niets voor terug. In alle wanhoop dan ook nog maar een toren er tegen aan, en dat luidt het einde in. Een kansloze nederlaag voor Nikolai. De stand is weer gelijk op 1½-1½.
Zonder twijfel moet Jasper Zwirs veel zelfvertrouwen hebben meegenomen na de eerste ronde waarin hij met een klinkende overwinning zijn terugkomst vierde in het tweede team. En dat ondervond Andrey Tsyganov nog voordat de opening goed en wel voorbij was. Want toen had Jasper al een zo goed als gewonnen partij in handen. Maar bij de eerste gelegenheid stokte de machine even en koos hij voor de minst gunstige voortzetting, waardoor het voordeel verdween. Maar het duurde niet lang voordat hij een volgende kans kreeg. De overgang naar het dubbele toreneindspel leek goed voor hem uit te pakken, maar ook hier een kleine misgreep met grotere gevolgen, die niet meer op konden leveren dan remise. Na nog een paar keer kans te hebben gehad op groter voordeel kwam er toch een gelijke stelling op het bord. Jammer, want hij had zeker meer verdiend, maar ook deze partij geeft vertrouwen voor de rest van het seizoen.
Dan was er nog een partij met de Scandinavische opening: Rietveld tegen Van der Knijff, maar hier gebeurde meer dan bij die van Marcel Boel. Al snel zijn er veel stukken geruild en lijkt een remise de meest logische uitslag. Maar daarvoor zijn beide spelers niet zo vroeg uit de veren gekomen en proberen er wat van te maken. Het is wel snel duidelijk dat Renze Rietveld een makkelijkere stelling heeft om te spelen. Het paard van Reint springt doelloos heen en weer in de eigen gelederen en kan maar niet van stal komen. En om dan na al dat gehuppel op een plek als a8 terecht te komen is niet echt fijn. Maar als Reint dan ook nog te optimistisch met zijn toren aan de haal gaat blijkt dat Rietveld het beste zijn geduld heeft bewaard. De vooruitgeschoven pionnen blijken dan opeens wel heel erg ver t zijn doorgelopen, en beslissen de partij op een soepele manier. Soms is het dan toch beter om de remise te nemen in plaats van een … ja hoe beschrijf je dat: onbezonnen winstpoging? Hoe dan ook, we komen weer achter te staan, maar het lijkt hem niet te gaan worden.
Henk Eleveld heeft vele voetstappen in Groningen achtergelaten en daarbij ook de nodige schakers onder de voet gelopen. Vast en zeker zal hij ook genoeg tikken op de neus hebben gehad, maar vast staat wel dat hij veel mensen weer terugziet in de strijd op het bord. Zo ook vandaag: Bert van der Marel over wie hij verteld had dat de partijen veelal tot op het bot werden uitgevochten. En vandaag was daarop geen uitzondering. Een Konings-Indische partij met naar mijn gevoel een vrij open stelling die je normaal niet tegenkomt in deze opening. Al snel zijn er diverse pionnen rondom de witte koning van het bord verdwenen en heeft Henk een loper op h6 geposteerd om voor onrust te zorgen. Nog voor de dertigste zet is het bord bevrijd van bijna alle zware stukken en gaat het spel over in een langdurig eindspel met alle trucjes over en weer, ach ze zullen dat vroeger ook al wel gedaan hebben. Net voorbij de veertigste zet staat er een toreneindspel op het bord met een pion minder voor Henk. Maar die weet hij snel terug te winnen en nog vinden ze het niet genoeg. Het moet zoals waarschijnlijk gebruikelijk bij hen tot op het laatste houtje uitgevochten worden. En zo geschiedde, een waarlijk episch gevecht… nou ja, lang.
Maar helaas zijn we nog steeds in gevaar om met een nederlaag uit het hoge noorden te moeten vertrekken. Als eerste de opdracht aan Mark Brussen om dat te voorkomen. En dat mag hij dan doen tegen een van de sterkere spelers van SISSA die aan een lager wal geraakt bord is neergezet. Maar Mark laat zich niet intimideren en speelt gewoon goed, en heeft lange tijd het beste van het spel. En als dan de remise binnen bereik ligt, laat hij zich uit de tent lokken en moet plots een pion inleveren. Vanaf daar heeft hij niks meer in de pap te brokkelen, langzaam maar zeker is Hendrik de Groot de overwinning binnen aan het hengelen. Mark kan niets doen tegen het samenspel van koning en toren die voortvarend te werk gaan. Helaas is de overmacht te groot en moet Mark de koning omleggen. Het verlies is een feit, en dat is zuur want we hebben wel de nodige kansen gehad.
Maar het is nog niet afgelopen want Freddie van der Elburg is ook nog steeds bezig in een naar mijn mening moeizame partij. Siciliaans opening, Taimanov variant, en tegenstander Walinga speelt taai. Freddie kan niet echt potten breken en moet hopen op een misgreep van de overkant. Maar die komt er niet, wel staat er een vervelende vrije a-pion die eerst opgeruimd moet worden, geen eenvoudige taak. En die pion gaat maar naar voren zonder dat Freddie hem in bedwang kan houden. Pas na de veertigste zet en de eerste tijdcontrole maakt Walinga een eerste fout, en is Freddie gelijk op zijn hoede op daar van te profiteren. En direct daarna is de vervelende pion om zeep geholpen. Maar dat wil niet gelijk zeggen dat de partij gewonnen is voor hem, maar het speelt wel degelijk een stuk makkelijker. Maar mede door de grote tijdnood waar Eric Jan Walinga zich in bevindt kantelt de partij in het voordeel van Freddie. Niet verwonderlijk dat hij verliest door tijdsoverschrijding, want de problemen waren te groot geworden om snel door te kunnen rekenen.
En zo kreeg de nederlaag nog iets draaglijker aanzien, maar daar mogen we niet tevreden mee zijn. We hebben kansen te over gehad, Jasper had eerder toe kunnen slaan, en Reint en Mark hadden voor de remise moeten gaan. Maar in die glazen bol hebben we allemaal wel eens gekeken, want als je alles vooraf weet is het ook maar saai. Iedereen gaat zich al weer vrolijk voorbereiden op de volgende ronde, die we ook weer in het altijd gezellige Groningen – ja, inderdaad die stad – mogen spelen.
Bij deze nogmaals dank aan Erwin Denissen en Edwin Baart voor het soepel omgaan met het verplaatsen van het aanvangstijdstip van de wedstrijd.
Partijen openen in nieuw venster of tabblad
Maar voor het gevoel van sommige spelers zitten we dan al bijna tegen de Poolgrens aan met de daarbij behorende koude rillingen. En die rillingen lijken een invloed te hebben op het richtingsgevoel. Zo erg zelfs dat we daardoor een niet ingelaste toeristische stadstour van het altijd gezellige Groningen zijn gaan doen. Niet mijn idee want de wedstrijd zou toch echt om 13.00 uur moeten beginnen. De paniek slaat nog net niet doe omdat er via de moderne sociale App-media contact is over de op dat moment huidige locatie. Die is elke keer weer verrassend als daar de algemeen bekende Grunningse ijkpunten de revue passeren: het Peerd van Loeks, de Martini-toren, het Marktplein waar ooit eens Serious Request plaatsvond en ga zo maar door. Maar het iconische Denksportcentrum Jannes van de Wal is in de verste verte niet te bekennen.
Teamcaptain Henk moet zich dan maar in alle bochten zien te wringen om bij de wedstrijdleider te proberen enig uitstel te bewerkstelligen voor het begin van de wedstrijd. Via zijn vanzelfsprekende en uiteraard grote charme lukt hem dat met de hulp van Edwin Baart (teamleider van BSG) en de nodige steekpenningen om het aanvangstijdstip tien minuten te verschuiven. Een in de ogen van diverse spelers die later arriveren wonderbaarlijke actie; ach, zo heeft iedereen zijn gave. Maar dan is helft van het team nog niet aanwezig, maar langzaam maar zeker komen ze in de buurt. De tien minuten zijn snel verlopen en de strijd tegen SISSA 2 gaat beginnen, met of zonder volledig team. Dan duurt het nog bijna tien minuten voordat we compleet zijn, een avontuurlijke rondrit rijker.
Op de woensdag voor de wedstrijd komt Nikolai met het “vrolijke” bericht dat Marcel ziek is. Oh jippie, daar zat ik nou net op te wachten, mede omdat Erik Smit deze keer ook niet mee kan spelen. Bij navraag verzekert Marcel mij dat hij wel degelijk mee zal spelen, en de griep hem er niet onder de donsdekens zal krijgen. Mark Brussen springt als Super-sub in de open plek van Erik. Omdat SISSA er niet helemaal zeker van is plaatsen ze hun sterkere spelers in het midden van de opstelling, hopend dat het goed uitpakt, wij doen de “normale” volgorde. Let’s play!
Daarna moeten we bijna anderhalf uur wachten voordat Martin zijn partij tot een goed einde weet te brengen. Omdat zoals eerder aangegeven heeft SISSA de opstelling door elkaar gehaald en spelen de iets mindere broeders op bord een en twee. Maar ook die hordes moeten natuurlijk wel genomen worden, en dat gaat soms moeilijker dan verwacht. Maar dat is niet bij Martin tegen Ernst Jan Pastoor het geval. Tot ongeveer de 16e zet is er weinig duidelijkheid in de stelling, behalve dat er een kleine bres in de zwarte stelling is geslagen op f7. En daar gaat Martin dan ook gelijk op af, en weet Pastoor even niet meer wat de beste verdediging zetten zijn. Als Martin alle stukken weet te mobiliseren die nodig zijn voor het slotakkoord is de winst snel binnen. Maar de vreugde is van korte duur.
Nikolai is nog bezig om alle toeristische attracties een plaats te geven, terwijl Arjan Dijkstra al vanaf de eerste zet met de partij bezig is. In de voor ons overbekende Nikolai-stijl vliegen de stukken aan alle kanten over het bord om uiteindelijk de witte koning om te leggen, tenminste dat is het plan. Maar de witte stukken werken beter samen en dwingen Nikolai de terugtocht te aanvaarden. En daar komt het witte stukkenarsenaal in beweging. Loper, paard en de dame worden in stelling gebracht. Nikolai wordt gedwongen een loper te geven voor twee pionnen maar krijgt er qua stelling niets voor terug. In alle wanhoop dan ook nog maar een toren er tegen aan, en dat luidt het einde in. Een kansloze nederlaag voor Nikolai. De stand is weer gelijk op 1½-1½.
Dan was er nog een partij met de Scandinavische opening: Rietveld tegen Van der Knijff, maar hier gebeurde meer dan bij die van Marcel Boel. Al snel zijn er veel stukken geruild en lijkt een remise de meest logische uitslag. Maar daarvoor zijn beide spelers niet zo vroeg uit de veren gekomen en proberen er wat van te maken. Het is wel snel duidelijk dat Renze Rietveld een makkelijkere stelling heeft om te spelen. Het paard van Reint springt doelloos heen en weer in de eigen gelederen en kan maar niet van stal komen. En om dan na al dat gehuppel op een plek als a8 terecht te komen is niet echt fijn. Maar als Reint dan ook nog te optimistisch met zijn toren aan de haal gaat blijkt dat Rietveld het beste zijn geduld heeft bewaard. De vooruitgeschoven pionnen blijken dan opeens wel heel erg ver t zijn doorgelopen, en beslissen de partij op een soepele manier. Soms is het dan toch beter om de remise te nemen in plaats van een … ja hoe beschrijf je dat: onbezonnen winstpoging? Hoe dan ook, we komen weer achter te staan, maar het lijkt hem niet te gaan worden.
Henk Eleveld heeft vele voetstappen in Groningen achtergelaten en daarbij ook de nodige schakers onder de voet gelopen. Vast en zeker zal hij ook genoeg tikken op de neus hebben gehad, maar vast staat wel dat hij veel mensen weer terugziet in de strijd op het bord. Zo ook vandaag: Bert van der Marel over wie hij verteld had dat de partijen veelal tot op het bot werden uitgevochten. En vandaag was daarop geen uitzondering. Een Konings-Indische partij met naar mijn gevoel een vrij open stelling die je normaal niet tegenkomt in deze opening. Al snel zijn er diverse pionnen rondom de witte koning van het bord verdwenen en heeft Henk een loper op h6 geposteerd om voor onrust te zorgen. Nog voor de dertigste zet is het bord bevrijd van bijna alle zware stukken en gaat het spel over in een langdurig eindspel met alle trucjes over en weer, ach ze zullen dat vroeger ook al wel gedaan hebben. Net voorbij de veertigste zet staat er een toreneindspel op het bord met een pion minder voor Henk. Maar die weet hij snel terug te winnen en nog vinden ze het niet genoeg. Het moet zoals waarschijnlijk gebruikelijk bij hen tot op het laatste houtje uitgevochten worden. En zo geschiedde, een waarlijk episch gevecht… nou ja, lang.
Maar helaas zijn we nog steeds in gevaar om met een nederlaag uit het hoge noorden te moeten vertrekken. Als eerste de opdracht aan Mark Brussen om dat te voorkomen. En dat mag hij dan doen tegen een van de sterkere spelers van SISSA die aan een lager wal geraakt bord is neergezet. Maar Mark laat zich niet intimideren en speelt gewoon goed, en heeft lange tijd het beste van het spel. En als dan de remise binnen bereik ligt, laat hij zich uit de tent lokken en moet plots een pion inleveren. Vanaf daar heeft hij niks meer in de pap te brokkelen, langzaam maar zeker is Hendrik de Groot de overwinning binnen aan het hengelen. Mark kan niets doen tegen het samenspel van koning en toren die voortvarend te werk gaan. Helaas is de overmacht te groot en moet Mark de koning omleggen. Het verlies is een feit, en dat is zuur want we hebben wel de nodige kansen gehad.
En zo kreeg de nederlaag nog iets draaglijker aanzien, maar daar mogen we niet tevreden mee zijn. We hebben kansen te over gehad, Jasper had eerder toe kunnen slaan, en Reint en Mark hadden voor de remise moeten gaan. Maar in die glazen bol hebben we allemaal wel eens gekeken, want als je alles vooraf weet is het ook maar saai. Iedereen gaat zich al weer vrolijk voorbereiden op de volgende ronde, die we ook weer in het altijd gezellige Groningen – ja, inderdaad die stad – mogen spelen.
Bij deze nogmaals dank aan Erwin Denissen en Edwin Baart voor het soepel omgaan met het verplaatsen van het aanvangstijdstip van de wedstrijd.
| Partijen in pgn |
Partijen openen in nieuw venster of tabblad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten